maandag 12 april 2010

Sint-Petersburg


Sint Petersburg, de stad van Peter de Grote, had veel verassingen in petto. Ik ben echt aangenaam verrast door de architectuur en de geschiedenis van de stad. Op zich verschilt St. Petersburg niet enorm van Westerse grootsteden omdat de tsaren heel westers gezind waren en vaak met Europese architecten werkten. Een enorm verschil is de taal. In het Russische alfabet zitten Latijnse, Griekse en Russische letters. Het is enorm leuk woorden te ontcijferen.  
Ik had me op mijn eentje ingeschreven op een begeleide reis voor vier dagen. Een begeleide citytrip staat niet meteen als nr 1 op mijn lijstje van favoriete vakantiebezigheden, maar dat is misschien net het goede geweest aan de zaak. Ik vertrok met weinig verwachtingen en stond werkelijk versteld door de vele nieuwe impressies.  Mede dankzij onze supergids werd dit weekendje een topper van formaat.
Tijdens het heengaan zat ik in een bus vol Finse toeristen, maar aangezien mijn Fins eerder beperkt is, kon ik aansluiten bij één van de groepen vol Erasmus-studenten. De grenscontrole nam veel tijd in beslag, hier ervaar je het nog eens om een echte grens over te schrijven. Ik had ook een Russisch visum nodig om vier dagen in Rusland te verblijven.  Driewerf hoera voor de Schengenlanden waarbinnen reizen zo makkelijk is.   
Nikolai, onze Russische gids, was in staat om St. Petersburg om te toveren tot één boeiend verhaal. Het zou een prima leerkracht zijn! Hij spitste zich toe op de belangrijkste zaken en vertelde uiterst interessante verhalen. Zijn moto: “don’t rush, but don’t hesitate”. 
Onze eerste begeleide activiteit door hem begon met een uiteenzetting over de bolsjewieken. Waarom de Bolsjewieken, die niet de grootste partij waren, toch aan de macht kwamen. Omdat ze beter georganiseerd waren dan de andere partijen. Als onze groep zich even goed kon organiseren, konden we elk gevecht ter betreding van een museum sneller beslechten dan andere groepen. Don’t rush, but don’t hesitate”.
Het hermitage museum, één van de grootste kunst- en cultuurhistorische musea ter wereld, is gevestigd in het winterpaleis. In het museum zijn meer dan drie miljoen kunstwerken tentoongesteld en opgeslagen.  Wanneer je bij elk kunstvoorwerp één minuut zou stilstaan dan heb je 8 jaar lang de tijd nodig om alles te bezichtigen en dat 24u op 24u, 7 dagen op 7. Wij hebben ons beperkt tot een korte impressie van drie uur.

Het paleis van de tsaren was imposant, een overvloed aan goud en pracht en praal. Volgend verhaal is niet bestemd voor een jonger publiek of gevoelige lezers. Het is geweten dat … seksverslaafd was. Ze kroop op alles wat bewoog. Er wordt zelfs gezegd dat ze ooit de liefde heeft bedreven met … een paard. Bedankt Nikolai voor de informatie, ik zal het nooit meer vergeten. 

Het enige gebouw dat een Russisch uiterlijk heeft is de “Church on Spilt Blood”. Waarom on spilt blood, wel omdat tsaar Alexander II hier vermoord is door een revolutionair. De kathedraal is werkelijk een pareltje. Knap langs de buitenkant door het ongewone uiterlijk en overweldigend vanbinnen omdat werkelijk alles, de muren en de plafonds, bezet zijn door mozieken. 

Daarnaast hebben we nog enkele belangrijke gebouwen bezocht zoals de St. Isaacs Cathedral, Paul fortress, ...


Verder heb ik enkele wandelingen door het centrum gemaakt op mijnen "alleen", dit is nog steeds de beste manier om een indruk op te doen van een stad. Zowel de mooie als minder mooie kanten maken de stad tot een geheel. De metrolijnen liggen enorm diep omdat ze onder de rivieren doorgetrokken zijn.

Ik zat in een groep Erasmusstudenten en daar horen feestjes bij. Rusland is het land van de wodka en dat hebben de Erasmus-levers gevoeld. De Russische discotheken stellen het plaatselijke schoon tentoon, paaldanseressen en stripteaseuses, ze maken deel uit van het Russisch patrimonium. 

De terugreis heb ik afgelegd per trein. Er was één treinticket op overschot, dus flexibel als ik was, heb ik dat dan maar genomen. Comfortabel terug naar huis! Thuis aangekomen stond Axel, van Groep T, mij op te wachten in het station. Hij en enkele andere Belgische medestudenten verbleven enkele dagen in Helsinki om een project uit te voeren in mijn school.


Sint-Petersburg, ik heb er van genoten. Het is een aanrader voor jullie allemaal.



2 opmerkingen:

  1. ja Drieseman,ongelooflijk wat gij daar op korte tijd meemaakt.Wij gewone stervelingen plannen dit maanden op voorhand,sparen hier ook op voorhand voor,er zijn er die dit allemaal gemakkelijker plannen.Wij zijn wel stikjaloers!!!dat mag je ook weten.Seffens ga ik je foto's eens bekijken.kus ,moekex

    BeantwoordenVerwijderen