zondag 25 juli 2010

Aankomst op de in Chengdujska cesta in Ljubljana

Zaterdag was het eindelijk zover, de aankomst van de transeuropese tour in Ljubljana. Na drie lange etappes eindigde de het fietsavontuur op de asfalt van Chengdujska cesta, de Champs Elysées van Ljubljana.

Donderdag kon een vrij normale rit worden in heuvelachtig terrein, doch de zon dacht daar anders over. In een broeiende hitte 142km rijden is geen lachertje. Er waren weinig aanvallen, de renners waren afwachten, hun krachten sparen voor de volgende dagen.

De voorlaatste dag was een perfecte dag voor de monsterettape van de tour. De zon hield zich min of meer koest, het terrein was heuvelend met constante hellingen van 3 a 4 percent. Een klim van tweede categorie naar 950meter kon een belangrijke rol spelen in de strategie van enkele klimmers onder de renners, in de bergen moesten nog punten gesprokkeld worden voor de bolletjestrui. Deze rit had veel in petto en de renners maakten het ook waar. 212km in heuvelend terrein, het tempo werd vanaf de eerste kilometers hoog gelegd. Er werden constant aanvallen ingezet. Na een lange aanval kwam Dries Radeur als eerste over de finnish met een gemiddelde snelheid van 21km per uur.

De slotettape was geen sprintettape, alles moest gebeuren in de bergen. De klim van derde categorie leidde de renners naar de grens tussen Oostenrijk en Slovenie. De grens ligt op 1215 meter boven de zeespiegel. Er moesten 900 hoogtemeters overwonnen worden, ditmaal in de regen en de koude. Na de grens was het enkel nog dalen, via Kranj naar Ljubljana! Om 16u12 werd er afgeklokt, 24 dagen na de start, 20 fietsdagen en 2300km later.

Katjuša overhandigde de beker en de gele trui en gaf een staaltje van Sloveens gastvrijheid. Goed eten en een ontspannende avond!

Dames en heren het zit erop en het was geweldig, hopelijk hebben jullie ook meegenoten van de verslagen!

Uw reporter ter plaatse Lasko Zlatorog

woensdag 21 juli 2010

Rustdag in Passau

Het Tour-peloton geniet van een welverdiende rustdag in Passau.
De voorbije drie dagen had het tourcomité de renners een zwaar programma voorgeschoteld, met enkele klimmetjes en vooral veel kilometers. Het gemiddeld aantal te rijden kilometers bedroeg 135km.

Het parcours ging door Tsjechie en Oostenrijk. Op het grensgebied gingen de renners door bergachtig terrein en het loonde de moeite. Op de fiets konden ze genieten van de prachtige uitzichten. In Steyr kregen de renners een vrije dag. Het peleton benutte de vrije dag om een beetje cultuur op te snuiven in Passau. De rennersvrouwen maakten van de gelegenheid gebruik om de renners te bezoeken, het leven kan toch schoon zijn.

Morgen zet de tour koers richting Slovenie! Het beloven nog enkele spannende ettapes te worden, met als hoogtepunt een klim van derde categorie op de grens tussen Oostenrijk en Slovenie.

donderdag 15 juli 2010

checkpoint Praag

De wedstrijd is al heel wat gevorderd, de klassieker is een ware heldentocht geworden. Onze twee Pallieterkes trotsteerden helse temperaturen, heuvels en bergen en vraten kilometers, wat zeg ik, honderden kilometers asfalt. Na veertien dagen was het eindpunt in zicht, Praag. Onder luid trompetgeschal werden de fietsers onthaald. De ene fietser al wat vermoeider dan de andere. De 1400 kilometers konden ze alleen maar aan dankzij liters water, kilo's chocolade en buskes zonnecreme... Het resultaat mag er wezen, een kathedraal van een sportlichaam. De lijntjes van de fietstenue zijn mooi zichtbaar.

We interviewen nu enkele deelnemers.
Lidewij, wat was het hoogtepunt van de fietstocht?
afzien tijdens het stijgen, maar daarna ongeloofelijk kicken om tegen 50km per uur de berg af te stuiven. Even was het kantje boordje, mijn zonnebril verloren tijdens een afdaling. Gelukkig wilde een mededeelnemer hem terug gaan halen.

Dries, waar lag het zwaartepunt van de trip?
Lidewij 's morgens wakker krijgen. Als vroege vogel was ik bij het krieken van de dag klaarwakker, mijn mededeelnemer iets minder.

En wat is het vervolg?
Lidewij, ik ga er een ware duatlon van maken. Ik ga zeilen op de middellandse zee met tante en nonkel.

Dries, er liggen nog enkele heuvels en bergen te wachten om te beklimmen met fiets richting Slovenie. Daar aangekomen maak ik tijd voor een wandeltocht.

Trouwe lezers, bedankt voor uw medeleven met deze twee helden.

Uw verslaggever vanuit Praag,

Meneer P. Urquell

maandag 5 juli 2010

Lier - Paderborn

Beste thuisfront,

Hier een kort bericht vanuit Paderborn.

We hebben reeds vijf dagen gefietst en hebben enkele kleine hoogtepuntjes voor jullie klaarstaan.

* Voorlopig zijn we al drie Nederlanders tegengekomen met dezelfde route, onder wie een bejaard echtpaar van 65 en 63 dat elke dag 150 km fietst en zelfs de terugweg in het zadel doorbrengt. Met hun minitemtje installeren ze zich naast ons.

* Duitsland gaat door naar de halve finale en dat hebben we geweten!

* Lidewij heeft al een kikker en een kind overreden. Beiden hebben de klap overleefd.

* De eerste platte band is een feit.

* Na drie dagen knooppuntroutes zitten we eindelijk op onze weg naar Praag.

* De eerste fietsspieren zijn ook al lichtjes zichtbaar.

* Tussen de Duitse industrieterreinen vind je ook af en toe eens een hindutempel...

Groetjes uit Paderborn!

Den dikke en den dunne

vrijdag 25 juni 2010

Een nieuw avontuur

Donderdag 1 juli 2010 gaat de klassieker "Lier-Praag-Ljubljana" van start.
Het concept is simpel: op eigen kracht, enkel geholpen door een stalen ros, naar Ljubljana fietsen. Geen moderne snufjes zoals oortjes en gps, geen doping en geen externe hulp. De deelnemers zijn zelfvoorzienend, ze dragen al hun lasten op eigen fiets en voorzien zichzelf van voedsel en drank onderweg.

Het deelnemersveld:
Lidewij Nuitten (categorie: vrouwen < 35)
Dries Radeur (categorie: mannen <35)



Het traject:

Lier – Mönchengladbach : 170 km (2 dagen) via knooppunten
Mönchengladbach – Paderborn:  340km (3 dagen) via Hanzeroute 3
Paderborn – Praag: 800km (8/9 dagen) via Fietsen naar Praag van Benjaminse
Praag – Ljubljana: 850 km (8/9 dagen) via Van Praag naar Ljubljana











Wedstrijdcommentaar zal voorzien worden in Praag en in Ljubljana!


Links:
Fietsen naar praag
Van Praag naar Ljubljana

vrijdag 14 mei 2010

Fietstocht Turku Archipelagos & Åland

Mijn stage zit er op, mijn laatste reisje achter de rug, tijd om mijn laatste avonturen neer te pennen en daarna in te pakken!

Op mijn laatste stagedag heb ik het liedje "ik heb de zon zien zakken in de zee" aangeleerd aan meer dan 200 leerlingen! Aangezien het zo een makkelijk liedje is, al de tekst zit al in de titel, waren ze er snel mee weg! Wanneer ik daarna in de gangen liep, hoorde ik overal waar ik voorbij kwam het liedje!

Na drie maanden stage, jaja harde labeur, had ik nood aan een actieve vakantie! Ik vertrok zaterdag vol goede moed, met een slechte fiets, vanuit Helsinki richting Turku. In Turku ben ik zondag aangekomen via de trein en zonder fiets. Mijn geleende fiets had het al na 40km opgegeven.

Plan B was gewoon de trein naar Turku nemen en daar een fiets huren, met fietszakken! Iedereen had me verteld over de Åland eilanden en de Turku Archipelagos, dus daar moest ik nog naartoe! Met de fiets! 
Ik heb nog nooit een wandel- of fietsvakantie op mijn eentje gedaan, want meestal kan ik rekenen op mijn trouwe reisgenoot de Philippe, maar die zit in Klagenfurt. Dus op mijn eentje aan de tocht begonnen!

Ik heb in totaal drie en een halve dag gefietst. Volgens google maps heb ik 500km afgelegd. Nu zoals je op het kaartje zult merken, er is nogal veel zee rond en tussen de eilanden. Van die 500 km heb ik een kleine 200km per boot afgelegd. Deze lange afstand overzetboten zijn gratis voor voetgangers en fietsers! Schitterend nietwaar!

Ik heb enorm genoten van de kleine eilandjes waar je bijna niemand tegen komt. Zo rustig, zo mooi.
Alleen zat het weer niet mee. Ik heb drie dagen gefietst in de regen en zonder de zon te zien. Ik stond op, ik begon te fietsen. Ik pauzeerde bijna niet omdat het te koud was om stil te blijven staan. Even stoppen om te eten en daarna moest ik me weer warm fietsen. Enkel op de overzetboten had ik soms lange pauzes! Dit alles stoorde me eigenlijk niet, ik had de fysieke inspanning nodig na drie maanden lui-lekker-leven!


Hier volgt een overzicht wat ik heb gefietst. (klik op de kaart om te vergroten)

Vanavond ga ik nog barbecueën met de vrienden en vriendinnekes.

Tot gauw!

maandag 26 april 2010

Tallinn - Estland

En we zitten niet stil, dit weekend heb ik Tallinn aangedaan. Tallinn de hoofdstad van Estland is een veel oudere stad dan Helsinki, dus boeiender om in rond te wandelen. Het is een oude Hanzestad met een prachtig middeleeuws stadscentrum. Bovendien was de zon ons goed gezind, ik heb zelfs een kleurtje opgedaan!

Het stadhuis
Een monument voor de onafhankelijkheid. Vervaardigd uit glas om de broosheid van onafhankelijkheid voor te stellen. 

Bij een middeleeuwse stad hoort een ambachtelijk gebrouwen honingbiertje! En een dikke sigaar!


Op de foto: toren uit Estland, Dries uit België, Luka uit Slovenië & blauwe universele hemel

Tallinn, een aanrader!

dinsdag 20 april 2010

Floorball

Vandaag heb ik twee lesuren "floorball" gegeven aan 15 jongens van het derde leerjaar. Geweldig hoe deze mannekes daar mee weg zijn!



Floorball oftewel unihockey - salibandy - innebandy - floorhockey in andere talen. Deze sport, een kruising tussen ijshockey en zaalhockey, is enorm populair in Finland!

Zelf speel ik elke week op donderdagnamiddag salibandy met enkele leerkrachten van mijn school. Na twee uur intensief spelen is er tijd voor sauna! Ideale teambuilding me dunkt!

maandag 19 april 2010

Toeristen in eigen stad


Het ultieme, door mij proefondervindelijk vastgestelde recept voor een geslaagd weekend:
+ karaoke
+ apen die de zoo bezoeken
+ de zoo-bus
+ Franse keuken
+ de nachtbus
+ gegidste rondleiding in het maritiem fort
+ af en toe zon
+ reggae-feestje
+ Belgische brunch
+ de zon zien opkomen
+ de eerste trein
+ super grote konijnen tegenkomen wanneer je zonder licht in een bos fietst
+ enkele geestrijke dranken
+ de Russisch-Orthodoxe kathedraal bezoeken

x 8 collega Comenius assistenten in Finland


= een gegarandeerd en spectaculair weekend

maandag 12 april 2010

Sint-Petersburg


Sint Petersburg, de stad van Peter de Grote, had veel verassingen in petto. Ik ben echt aangenaam verrast door de architectuur en de geschiedenis van de stad. Op zich verschilt St. Petersburg niet enorm van Westerse grootsteden omdat de tsaren heel westers gezind waren en vaak met Europese architecten werkten. Een enorm verschil is de taal. In het Russische alfabet zitten Latijnse, Griekse en Russische letters. Het is enorm leuk woorden te ontcijferen.  
Ik had me op mijn eentje ingeschreven op een begeleide reis voor vier dagen. Een begeleide citytrip staat niet meteen als nr 1 op mijn lijstje van favoriete vakantiebezigheden, maar dat is misschien net het goede geweest aan de zaak. Ik vertrok met weinig verwachtingen en stond werkelijk versteld door de vele nieuwe impressies.  Mede dankzij onze supergids werd dit weekendje een topper van formaat.
Tijdens het heengaan zat ik in een bus vol Finse toeristen, maar aangezien mijn Fins eerder beperkt is, kon ik aansluiten bij één van de groepen vol Erasmus-studenten. De grenscontrole nam veel tijd in beslag, hier ervaar je het nog eens om een echte grens over te schrijven. Ik had ook een Russisch visum nodig om vier dagen in Rusland te verblijven.  Driewerf hoera voor de Schengenlanden waarbinnen reizen zo makkelijk is.   
Nikolai, onze Russische gids, was in staat om St. Petersburg om te toveren tot één boeiend verhaal. Het zou een prima leerkracht zijn! Hij spitste zich toe op de belangrijkste zaken en vertelde uiterst interessante verhalen. Zijn moto: “don’t rush, but don’t hesitate”. 
Onze eerste begeleide activiteit door hem begon met een uiteenzetting over de bolsjewieken. Waarom de Bolsjewieken, die niet de grootste partij waren, toch aan de macht kwamen. Omdat ze beter georganiseerd waren dan de andere partijen. Als onze groep zich even goed kon organiseren, konden we elk gevecht ter betreding van een museum sneller beslechten dan andere groepen. Don’t rush, but don’t hesitate”.
Het hermitage museum, één van de grootste kunst- en cultuurhistorische musea ter wereld, is gevestigd in het winterpaleis. In het museum zijn meer dan drie miljoen kunstwerken tentoongesteld en opgeslagen.  Wanneer je bij elk kunstvoorwerp één minuut zou stilstaan dan heb je 8 jaar lang de tijd nodig om alles te bezichtigen en dat 24u op 24u, 7 dagen op 7. Wij hebben ons beperkt tot een korte impressie van drie uur.

Het paleis van de tsaren was imposant, een overvloed aan goud en pracht en praal. Volgend verhaal is niet bestemd voor een jonger publiek of gevoelige lezers. Het is geweten dat … seksverslaafd was. Ze kroop op alles wat bewoog. Er wordt zelfs gezegd dat ze ooit de liefde heeft bedreven met … een paard. Bedankt Nikolai voor de informatie, ik zal het nooit meer vergeten. 

Het enige gebouw dat een Russisch uiterlijk heeft is de “Church on Spilt Blood”. Waarom on spilt blood, wel omdat tsaar Alexander II hier vermoord is door een revolutionair. De kathedraal is werkelijk een pareltje. Knap langs de buitenkant door het ongewone uiterlijk en overweldigend vanbinnen omdat werkelijk alles, de muren en de plafonds, bezet zijn door mozieken. 

Daarnaast hebben we nog enkele belangrijke gebouwen bezocht zoals de St. Isaacs Cathedral, Paul fortress, ...


Verder heb ik enkele wandelingen door het centrum gemaakt op mijnen "alleen", dit is nog steeds de beste manier om een indruk op te doen van een stad. Zowel de mooie als minder mooie kanten maken de stad tot een geheel. De metrolijnen liggen enorm diep omdat ze onder de rivieren doorgetrokken zijn.

Ik zat in een groep Erasmusstudenten en daar horen feestjes bij. Rusland is het land van de wodka en dat hebben de Erasmus-levers gevoeld. De Russische discotheken stellen het plaatselijke schoon tentoon, paaldanseressen en stripteaseuses, ze maken deel uit van het Russisch patrimonium. 

De terugreis heb ik afgelegd per trein. Er was één treinticket op overschot, dus flexibel als ik was, heb ik dat dan maar genomen. Comfortabel terug naar huis! Thuis aangekomen stond Axel, van Groep T, mij op te wachten in het station. Hij en enkele andere Belgische medestudenten verbleven enkele dagen in Helsinki om een project uit te voeren in mijn school.


Sint-Petersburg, ik heb er van genoten. Het is een aanrader voor jullie allemaal.



zondag 28 maart 2010

De lente is in het land

Het is eindelijk zover, de lente begint zijn opmars te maken. De temperaturen stijgen overdag tot boven het vriespunt, met als gevolg veel smeltende sneeuw! Het is grappig wat je allemaal ontdekt nu de sneeuw stilletjes aan wegsmelt.

Hey, hier is een fietspad.
Stond hier altijd al een bank?
Die muur is eigenlijk rood en niet wit door de bevroren condensatie.
Eikeba, hondendrollen die vijf maanden geconserveerd werden door een dikke sneeuwlaag. 

De wegen en de meeste wandelpaden beginnen sneeuwvrij te zijn, nu nog wachten tot de halve meter sneeuw naast de wegen weg is.

Dit weekend heb ik doorgebracht in Nurmijarvi, een stadje op 20km van Helsinki. Samen met enkele collega Comeniusassisten hebben we een winterwandeling gemaakt met bijhorende winterbarbecue! Nu we elkaar al wat langer kennen, hebben we echt fijne gesprekken die zich niet beperken tot "waar kom jij vandaan?" en "waarom ben jij hier?".



Groetjes uit Funland!

zaterdag 13 maart 2010

Helsingin ranskalais-suomalainen koulu

De reden voor mijn verblijf in Finland is zoals jullie weten mijn stage in een Frans (ransakalais)-Finse(suomalainen) school (koulu). Aangezien ik vooral mijn buitenschoolse activiteiten met jullie deel, zouden jullie nog gaan denken dat ik hier niets aan het doen ben voor school. Maar niets is minder waar, het merendeel van de week geef ik les.

Zes uur per week ben ik "special teacher" voor twee jongens met een leerachterstand. Ik geef voornamelijk wiskunde in het Frans. Daarnaast assisteer ik leerkrachten tijdens hun lessen. Ik geef soms Frans aan vijf Franstalige leerlingen. Niet evident wanneer je leerlingen beter Frans kunnen dan jij, maar wel een uitdaging.  Elke namiddag doe ik de huiswerkbegeleiding. De leerlingen kunnen naar de huiswerkklas komen op vrijwillige basis of worden door de leerkracht vriendelijk verzocht hun huiswerk te maken op school.

De school heeft een complexe structuur door de tweetaligheid. Communicatie is niet altijd hun sterkste punt, ik moet veel vragen stellen en mijn plan trekken. In het begin was dat moeilijk omdat alles nieuw is, maar nu begint alles echt vlot te verlopen.

Het is echt een uitdaging hier stage te lopen, dus ik zit hier op mijn plaats!

Groetjes²

woensdag 10 maart 2010

Moomin

Dries en Moomin



De Moomins zijn de belangrijkste karakters in het boek en het stripverhaal van de Finse schrijver Tove Jansson. De familie Moomin is de zorgeloze en avontuurlijke familie Scandinavische trollen die leven in hun eigen huis in de Vallei Moomina.

En ik ben Moomin in hoogst eigen persoon tegen gekomen!

maandag 1 maart 2010

Arctic Ice Marathon (1/2 marathon)

Tijdens de eerste weken van mijn verblijf in Finland was ik aan het googelen om uit te vinden aan welke sportieve evenementen ik kon deelnemen. Mijn digitale zoektocht eindigde bij de Arctic Ice Marathon in Kemi, een halve marathon op het ijs van de Baltische Zee.  Het zag er vrij extreem uit: zeer noordelijk, koude temperaturen, ijs en sneeuw. Die omstandigheden spraken mij wel aan, afzien gegarandeerd.

Na mijn bezoeken aan collega assistenten in Finland ben ik naar Kemi getrokken om te trachten deze halve marathon uit te lopen.

De omloop bestond telkens uit rondjes van plus minus 10km. Normaal gezien zou het parcours heel de tijd op het ijs doorgaan, maar de ijscondities beslisten anders. Een dikke laag sneeuw drukt het ijs naar beneden zodat er op sommige plaatsen water tussen het ijs en de sneeuw zit. Zodoende was het onmogelijk om heel de tijd op het ijs te lopen. Van de 21km heb ik een dikke 4km op het ijs gelopen. 

                                Zelfportret tijdens opwarming.

Aan de start zag het niet echt zwart van de deelnemers er waren slechts een kleine 200 deelnemers voor de 10km, halve marathon en marathon. Ik dacht traag te vertrekken, maar zoals wel vaker kon ik het niet laten om mee met de kopgroep te vertrekken. De stukken op het ijs waren loodzwaar. Al ooit in diepsneeuw gelopen? Waarschijnlijk eventjes, dus kan je wel inschatten hoe zwaar het is. Ik denk niet dat ik in deze 30cm diepsneeuw sneller dan 8km/u kon lopen omdat ik voortdurend aan het schuiven en het ploeteren was.

Na de eerst toer kwam ik als 5de door en de tweede toer moest ik nog iemand voorlaten. Doordat er bij die eerst zes personen enkele marathonlopers zaten, eindigde ik 3de op de halve marathon in een tijd van 1u39min22sec. Ik was enorm tevreden over mijn prestatie.

                                 Prijsuitreiking, 1ste plaats, 2de plaats en Dries met oranje must op de 3de plaats.

's Avonds nam ik de nachttrein terug naar Helinski. 10u lang in alle mogelijke posities in een stoel proberen te slapen, geweldig na een halve marathon. In Helsinki aangekomen kon ik amper stappen van de stijfheid in mijn benen!

Sportieve groeten uit Finland!

zondag 28 februari 2010

Sauna en ijszwemmen

Sauna en ijszwemmen, welkom in Finland!

Ik verbleef drie dagen bij Cornelius, mijn collega Comenius Assistent in Tampere. Cornelius gidste mij rond in Tampere en 's avonds verkenden we het nachtleven in deze universiteitsstad.

Het hoogtepunt van deze driedaagse was de sauna en het bijhorende ijszwemmen. Het was die dag echt koud, dus we zagen er met enige schrik, toch vol enthousiasme, naar uit!

De buitentemperatuur was -17°C, de wind niet meegerekend! En het water was +1°C. Brrrrr

In de sauna geraak je na een 10 à 15 minuten zwaar oververhit, daarna ga je naar buiten en waag je je in het ijskoude water. De meeste buitenlandse saunagangers geraken niet ver. De doorgewinterde Finnen houden het soms enkele minuten vol. Ik hield het iets langer dan één minuut vol. En dan, terug de sauna in!




Ik heb in mijn leven zelden een sauna genomen, maar deze eerste keer beviel mij enorm. Ik heb de laatste week al 4 keer in een sauna gezeten! Ik geef het toe, ik ben verslaafd! Finland heeft me te pakken!

woensdag 17 februari 2010

Eerste Finse les

Päivää! Goeiedag!

Ja wadde... mijn eerste Finse les zit er op. Ik kan op school elke week 1,5uur Fins volgen met de Franse leerkrachten. Sommige leerkrachten leven echter al 2 jaar in Helsinki, wat dus maakt dat zij al een pak verder staan dan ik, die hier nog maar twee en een halve week ben.

De Finse taal kenmerkt zich voor mij als volgens:
andere letters, dubbele medeklinkers die je dubbel moet uitspreken, enorm lange samengestelde woorden, fonetisch (ei is dus niet zoals ij, ie is ii), 15 verbuigingen, ...
En ik ben al geen talenknobbel, maar ik ga er voor! Of toch voor eventjes.

Ik heb sinds maandag een tafel en twee stoelen! Hoera hoera! En iets dat op een gordijn lijkt en het bedekt bijna heel mijn raam. Ik kan binnenkort ook een fiets lenen van een leerkracht dus ik moet zo goed als niet aanschaffen.

Moi, moi! (oftewel daaag! Dit is het gemakkelijkste om te zeggen)
Vasta ensi viikolla! Tot volgende week, want ik vertrek vrijdag op reis om Finland te verkennen met de trein! Het plan is om met een interrail one country pass enkele steden aan te doen zoals Tampere, Oulu, Kemi en Rovaniemi. 



zaterdag 13 februari 2010

Mijlpalen

Vrijdag een redelijk memorabel moment in mijn (toekomstig) leerkrachtenbestaan. Tijdens het algemeen openingsmoment op school heb ik mezelf voorgesteld aan 360 leerlingen en zeker 20 leerkrachten van de lagere school. Zet mij voor twintig personen die even oud of ouder zijn en ik heb stress, maar het ging mij best goed af om voor 360 leerlingen te spreken, zelf in het Frans. Dus vanaf heden ben ik gekend als de Belgische assistent op school.  

 
Dit is de speelplaats van de school waar ik stage loop. 


Ander nieuwtje, niet geschikt voor gevoelige lezers.
Sommigen zullen het een mijlpaal vinden in Dries' leven, anderen het begin van einde. Dries heeft bier gedronken! Jawel, 2 halve liters Fins bier op één avond om precies te zijn. Normaal lust ik geen bier, maar het Fins bier smaakt meer naar water dan naar bier. Alcohol zit er haast niet in, maar het is de enige betaalbare op een feestje. Bij deze is het weer bewezen dat Belgische bieren beter zijn dan alle andere bieren in de wereld want al het andere bier smaakt niet naar bier, eerder naar pompwater.

Via couchsurfing was ik op de hoogte van het feestje. Naast een slaapplaats, kun je ook zoeken naar evenementen in een bepaalde stad, echt een aanrader om mensen te leren kennen.

donderdag 11 februari 2010

Het leven zoals het is

Het is al meer dan een week geleden dat ik iets gepost heb, niet dat er niets te vertellen valt, integendeel. Dus dat is een goed teken. Ik verveel mij hier geen seconde. De combinatie van stage lopen, sporten, het land verkennen en een sociaal netwerk opbouwen, het kost allemaal tijd!

In Finland zijn op dit moment een 25-tal collega Comenius Assistenten. Ik heb ze vorige week ontmoet tijdens een informatieve en 's avonds een minder formele bijeenkomst! Gratis eten op kosten van het departement onderwijs van Finland, mmmmm! Het rendier met rode besjes smaakte! Het was een ware internationale groep: Polen, Duitsers, een Tsjechse, een Roemeen, een Turk, Slovenen, een Spaanse, een Engelse en twee Belgen!

Langlaufen is echt vermoeiend! Marieke (mijn klasgenoot uit België die hier ook gestationeerd is) smeet al na een half uur de handdoek in de ring. Ik probeerde nog een poosje mijn latten in beweging te houden.



Ik heb deze week verschillende klasjes in de lagere school geobserveerd. In elk leerjaar zijn er 3 klassen. Het helft van de onderwijzers is Franstalig, de andere helft Fins. Elke onderwijzer heeft dus twee klassen. Tijdens het observeren help ik de leerlingen die moeite hebben met hun oefeningen. Best boeiend om nu alles in het Frans te horen en uit te leggen. Mijn Frans is redelijk goed, zeker voor dagelijks gebruik, maar om les mee te geven dat is andere koek. Ik leer dus enorm veel specifieke termen bij. In het begin had ik het moeilijk mijn weg te vinden in deze grote school, vandaag was er een personeelsvergadering met als tweede gesprekspuntje "Dries Radeur"! Er zijn twee Franse collega's die mij gaan begeleiden. Ik heb eveneens mijn takenpakket gekregen, dus vanaf volgende week ben ik gelanceerd!

Haja, ik krijg meubilair van een leerkracht die verhuist naar een kleiner appartement! Zo hoef ik niet meer op de grond te leven!

De sportdag deze week vond plaats op de Baltische Zee! Op het ijs zijn schaatspistes vrijgemaakt van 1km en langer! Naast de piste werd gelanglauft. De bevroren zee met de zon erop, je zou het idyllisch kunnen noemen!

De foto's die ik trek zal ik regelmatig op flickr zetten
Bye bye!

dinsdag 2 februari 2010

Elk begin is moeilijk (en vooral heel grappig)

ik heb me net buitengesloten uit mijn kamer! Op dag 2...

Ik heb dus een sleutel van de deur van mijn appartement en een sleutel van mijn kamerdeur. Die springen allebei automatisch op slot als je die sluit... Ik ging eventjes mijn kookpotje op't vuur zetten en toevallig even de sleutel vergeten. Dus moest ik de security dienst bellen, ware het niet dat ook mijn gsm in de kamer lag en het papier met de nummer dat ik moet bellen! Gelukkig was mijn kotgenoot zo vriendelijk mij de nummer te geven alsook zijn gsm. Een kwartiertje en €27 later stond ik terug in mijn kamer. Mijn kotgenoot heeft mij dan uitgelegd dat je een systeem hebt om het automatisch slot uit te schakelen, bedankt kotgenoot! Het zal geen tweede keer gebeuren!

Even nog mijn kamertje beschrijven. Ik heb een bed, punt. Zelfs geen gordijnen, ik zou mijn laken kunnen ophangen, moest ik een stoel hebben... Want ik ben niet groot genoeg! Dit weekend toch even werk maken van mijn meubilair!

Haja op school was alles dik oké! Toffe collega's, fijn kindjes. Maar daarover meer na grondige observaties! Volgende week maandag heb ik mijn uurrooster en takenpakket.

maandag 1 februari 2010

Het begin

Ik heb me net geïnstalleerd in mijn ongemeubileerde kamer, dus ik zit nu op de grond om jullie verslag uit te brengen van mijn eerste Finse indrukken!

Allereerst het vertrek. Wat neem ik mee voor 3 en een halve maand Helsinki, geen moeilijke vraag wanneer je weet dat je maar 20kg bagage en 8kg handbagage moet meenemen.
Enkele inpaktips:
- stop zo veel mogelijk in je schoenen die je inpakt, dit is efficiënt qua ruimtegebruik en je schoenen blijven in dezelfde vorm.
- wanneer niet alles in je rugzak geraakt, geen paniek, je hebt altijd nog jaszakken. In de mijne zaten boxershorts, t-shirts en een 2de jas.
- ik had zo veel mogelijk aangedaan om plaats te besparen. Dit was geen goed plan, ik zat een uur in het vliegtuig en ik stierf aan een plaatselijk broeikaseffect!

Samen met Marieke, mijn klasgenoot die ook in Helsinki zal lesgeven, en Bavo, het lief van Marieke, vertrokken we in Zaventem op zoek naar koudere oorden. Normaal gezien zouden we geland zijn om 12u in Helsinki, maar de Belgische weergoden dachten er anders over. Door een minieme sneeuwval 's morgens lag België plat... Uiteindelijk hebben we om 18u20 voet aan wal gezet op Fins grondgebied. Hier werd ik opgewacht door mijn mentor van het schooltje waar ik stage zal lopen. Samen met haar man brachten ze me tot aan de jeugdherberg.

Tijdens de autorit deed ik mijn eerste indrukken op --> sneeuw! sneeuw! en nog eens sneeuw!

Zondag heb ik Helsinki verkend. Ik voel me echt een analfabeet, je verstaat geen jota van wat er allemaal geschreven staat. Gelukkig zijn de mensen hier vriendelijk en behulpzaam, iedereen spreekt Engels. De sneeuw maakt van Helsinki één grote speeltuin! De trappen van de grote kathedraal waren helemaal ondergesneeuwd, dus een ideale helling om te sleeën :)


Helsinki ligt aan de Baltische Zee die nu helemaal dichtgevroren is. Je kan al wandelend of langlaufend naar andere eilandjes gaan voor de kust. Zalig! Ik waande me even op de Noordpool, waar zijn die ijsberen!

Vandaag ben ik in mijn kamer getrokken. Er zijn nog twee kamers in dit appartement. Er wonen nog twee Finnen, ideaal om Finland te leren kennen! In mijn ongemeubileerde kamer ben ik nu aan het kamperen, een matras was achtergebleven dus heb toch al een minimum aan slaapcomfort.

Morgen ga ik naar de lagere school om kennis te maken, daar hoor je binnenkort meer over!

Besneeuwde groetjes

vrijdag 29 januari 2010

Op naar het hoge noorden!

Bonjour, good day & hyvää päivää!

Uit deze aansprekingen kan je opmaken welke talen ik de volgende drie en halve maand zal spreken of zal trachten te spreken in Helsinki, Finland.

Waarom in godsnaam naar Finland gaan in putteke winter? Het is er ontzettend koud, je ziet het daglicht amper en je kan niks opmaken van het Fins. Nu dat zijn voor mij al redenen genoeg om aan het avontuur te beginnen. Verder heeft Finland het beste onderwijssysteem in de wereld, als toekomstig leerkracht toch wel interessant nietwaar.

Als Comeniusassistent zal ik terecht komen in een Frans-Finse immersieschool -->
"Helsingin ranskalais-suomalainen koulu" oftewel "Lycée franco-finlandais d'Helsinki". In een immersieschool geven ze de helft van de vakken in een taal en de andere helft in een andere taal. Aangezien ik nog geen woord Fins spreek, zal ik in het Frans les geven. Ik zal, normaal gezien, als zorgleerkracht fungeren in de klassen om kleine groepjes leerlingen extra te begeleiden. Ik wordt verwacht de kindjes iets bij te brengen over ons klein Belgenlandje en over Europa, bedankt Herman Van Rompuy voor de link tussen België en Europa. Verder zal ik een muzische activiteiten opzetten tijdens de speeltijden.

Enkele doelen die ik mezelf stel:
- enkele leuke projecten opzetten in de school.
- het hoge noorden bezoeken en hopelijk het noorderlicht spoten
- een eland knuffelen
- de Kerstman knuffelen (met authentieke baard)
- een grote finse schone knuffelen (liefst zonder baard)
- Helsinki ontdekken
- oneindig veel wintersporten uittesten, ik denk maar aan biatlon
- eens testen of ik ijspegels kan pissen bij -20°C
- tourskiën of een huttentocht doen
- een mondje Fins leren
- ...

Via deze blog zal ik jullie op de hoogte houden van het reilen en zeilen hier (en natuurlijk hoever het staat met de uitvoering van mijn doelen)!

Tot schrijfs